فوجیادرختی همیشه سرسبزی است که به‌صورت درختچه یا درخت کوچک رشد می‌کند. این درخت علاوه بر داشتن میوه‌ای خوشمزه به‌عنوان یک گیاه زینتی نیز پرورش داده می‌شود. ارتفاع درخت فوجیا به 7 متر نیز می‌رسد. میوه فوجیا در فصل پاییز می‌رسد. فوجیا طعمی شیرین، معطر و شبیه به آناناس، سیب و حتی نعناع دارد. میوه‌ای گوشت دار و آبدار همچون ژله است. میوه این گیاه به رنگ سبز و بیضی مانند است. این میوه از خواص خوبی در درمان تیروئید و غنی از ترکیبات ید است.
فوجیابرگ‌های چرمی مانند متقابلی دارد که دم برگ کوتاه و ضخیمی دارد. گل‌های این درخت به‌صورت دوجنسی است که به‌صورت انفرادی یا خوشه‌ای در درخت ظاهر می‌شود و منظره چشم‌نوازی را ایجاد می‌کند. گل‌ها این گیاه پرچم‌های بلندی به رنگ قرمز روشن با گرده‌های زرد رنگ دارد. فوجیا خواص دارویی، درمانی و حتی صنعتی دارد. بومی مناطقی از برزیل است. فوجیا از جمله گیاهان گل دهنده است. میوه فوجیا به‌صورت خام و فراوری‌شده مصرف می‌شود.
نهال میوه فیجوا را می‌توان در مناطق معتدل تا گرمسیری پرورش داد. این گیاه به آبیاری منظم نیاز دارد و خاک آن باید همیشه مرطوب باقی بماند. مقاومتش در سرما زیاد است و تا دمای منفی 10 درجه را تحمل می کند و بیش از آن گیاه از بین می رود،البته گیاهان جوان به وزش باد حساس هستند. دمای بالای 32 درجه نیز برای رشد میوه ی آن مضر است. میوه های مناطق سرد خوش طعم تر از مناطق گرم هستند. فیجوا همچنین نسبت به شوری، خشکی و تا حدی سایه، مقاوم می باشد. این میوه به خاطرخواص جادویی در درمان گرفتگی شریان های قلب و گواتر ناشی از کمبود ید آن مشهور است.
اگرچه پوست این گیاه خوردنی است، اما معمولاً آن را به دونیم تقسیم می‌کنند و پالپ را از طریق یک قاشق جدا می‌کنند. پالپ این میوه آبدار و شیرین بوده و بافت میوه با نزدیک شدن به سمت پوست دانه‌دانه می‌شود. می‌توان فوجیا را به اسموتی میوه اضافه نمود تا طعم جالبی به آن بدهد. طعم این میوه قوی و پیچیده بوده و ترکیبی از گواوا، توت‌فرنگی و آناناس است و پس از مصرف، طعم خفیفی از گالتریا را در دهان باقی می‌گذارد. همچنین می‌توان ماست، نوشیدنی، مربا، بستنی و مواردی مشابه از فوجیا را در نیوزیلند خریداری نمود. همچنین می‌توان آن را پخت و در خورشت‌ها استفاده نمود. رسیدن میوه همیشه با چشم معلوم نمی‌شود و میوه‌ها همان سایه‌ی همیشگی از رنگ سبز را حفظ می‌کنند تا میوه بیش از حد رسیده یا پوسیده شود. البته می‌توان با یک فشار آرام، رسیدن میوه را متوجه شد؛ یک فوجیای رسیده همانند یک موز رسیده است و بافتی مشابه دارد. معمولاً میوه وقتی که درست می‌رسد، از روی درخت می‌افتد. وقتی که هنوز میوه روی درخت آویزان است، امکان دارد اندکی تلخ باشد. وقتی که میوه افتاد به سرعت پوسیده می‌شود، پس بهتر است که هر روز میوه‌های افتاده روی زمین را جمع کنید.
محصول: گوس بری
وقتی که میوه نرسیده، پالپ آن هنوز سفید و مات است. وقتی که می‌رسد شفاف شده و بافت ژلاتینی پیدا می‌کند. وقتی که میوه‌ها کاملاً می‌رسند، پالپ تبدیل به یک ژله‌ی شفاف شده و هیچ نشانی از رنگ قهوه‌ای در آن مشاهده نمی‌شود. وقتی که پالپ میوه و پیرامونش شروع به قهوه‌ای شدن می‌کنند، یعنی میوه زیادی رسیده، اما کماکان قابل‌خوردن است و می‌توان از آن آبمیوه، مربا یا کمپوتی خوشمزه درست کرد. گل‌برگ‌های این گیاه هم قابل خوردن هستند و طعمی شیرین با رگه‌هایی مشابه از دارچین دارند. رایج‌ترین استفاده از این گلبرگ‌ها افزودنشان به سالاد است. آن‌ها معمولاً توسط پرندگان خورده می‌شوند.
میوه فیجوا یا فوجیا (Acca sellowiana)
این میوه در پاییز می‌رسد، سبزرنگ و بیضوی است و اندازه‌ای معادل تخم مرغ دارد. عطر و طعم آن شیرین و آروماتیک بوده و مشابه میوه‌هایی همچون سیب، آناناس و نعناع است. گوشت این میوه آبدار بوده و دارای دو بخش است: بخش داخلی آن کم‌رنگ، ژلاتینی و دارای پالپ است، بخش بیرونی آن که نزدیک‌تر به پوست قرار دارد اندکی دانه‌دار بوده و ظاهر مات‌تری دارد. این میوه وقتی که به رسیده‌ترین حالت ممکن می‌رسد، بر روی زمین می‌افتد اما قبل از این مرحله می‌بایست چیده شود تا آسیبی به پوست و گوشت میوه وارد نشود.
پالپ میوه مشابه با گواوا می‌باشد و بافتی دانه‌دانه دارد. از پالپ فیجوا در بعضی از محصولات آرایشی طبیعی به عنوان لایه‌بردار استفاده می‌شود. میوه‌ی فیجوا یک بوی متمایز و قوی دارد. این رایحه به خاطر استر متیل بنزوات و ترکیبات مرتبط و موجود در این میوه است.
شرایط رشد
این گیاه دارای طبع گرمی بوده که در مناطق استوایی و زیراستوایی می‌روید، اما حداقل به 50 ساعت از سرمای زمستان نیاز دارد تا بتواند میوه بدهد. درضمن این گیاه در برابر سرمازدگی مقاوم است. اگر این گیاه از طریق دانه رشد کند، ذکر شده که در طول یکی دو سال اول رشد کندی دارد. گیاهان جوان اگرچه نسبت به سرما مقاوم هستند اما به بادهای شدید حساس هستند.
در نیم‌کره‌ی شمالی، این گیاه تا شمال و غرب اسکاتلند هم کاشته شده، اما در چنین شرایطی هرسال میوه نمی‌دهد، زیرا با کاهش دمای زمستان به پایین‌تر از 9- درجه‌ی سلسیوس، غنچه‌های گل می‌میرند. همچنین اگر دمای تابستان فراتر از 32 درجه برود، باز هم بر میوه‌ی درخت اثر بد خواهد گذاشت. فیجوا گاهی اوقات به خشکسالی و نمک موجود در خاک مقاوم است، اگرچه امکان دارد به تولید میوه‌ی آن صدمه وارد شود. در زمان رسیدن میوه، آبیاری منظم برای این گیاه ضروری است.
ارزش غذایی
100 گرم از فیجوای خام حاوی 55 کالری و 13 درصد کربوهیدرات، 8 درصد قند، 1 درصد چربی و پروتئین می‌باشد. میوه‌ی خام به عنوان منبع غنی ویتامین سی محسوب شده و 40 درصد از مقدار لازم برای این ویتامین را در طول روز فراهم می‌کند، اما سایر مواد غذایی به صورت عمده و زیاد در آن موجود نیستند.
مصارف غذایی
اگرچه پوست این گیاه خوردنی است، اما معمولاً آن را به دو نیم تقسیم می‌کنند و پالپ را از طریق یک قاشق جدا می‌کنند. پالپ این میوه آبدار و شیرین بوده و بافت میوه با نزدیک‌شدن به سمت پوست دانه‌دانه می‌شود.
می‌توان فیجوا را به اسموتی میوه اضافه نمود تا طعم جالبی به آن بدهد. طعم این میوه قوی و پیچیده بوده و ترکیبی از گواوا، توت‌فرنگی و آناناس می‌باشد و پس از مصرف، طعم خفیفی از گالتریا را در دهان باقی می‌گذارد. همچنین می‌توان ماست، نوشیدنی، مربا، بستنی و مواردی مشابه از فیجوا را در نیوزیلند خریداری نمود. همچنین می‌توان آن را پخت و در خورشت‌ها استفاده نمود.
رسیدن میوه همیشه با چشم معلوم نمی‌شود و میوه‌ها همان سایه‌ی همیشگی از رنگ سبز را حفظ می‌کنند تا میوه بیش از حد رسیده یا پوسیده شود. البته می‌توان با یک فشار آرام، رسیدن میوه را متوجه شد؛ یک فیجوای رسیده همانند یک موز رسیده می‌باشد و بافتی مشابه دارد. معمولاً میوه وقتی که درست می‌رسد، از روی درخت می‌افتد. وقتی که هنوز میوه روی درخت آویزان است، امکان دارد اندکی تلخ باشد. وقتی که میوه افتاد به سرعت پوسیده می‌شود، پس بهتر است که هر روز میوه‌های افتاده روی زمین را جمع کنید.
وقتی که میوه نرسیده، پالپ آن هنوز سفید و مات است. وقتی که می‌رسد شفاف شده و بافت ژلاتینی پیدا می‌کند. وقتی که میوه‌ها کاملاً می‌رسند، پالپ تبدیل به یک ژله‌ی شفاف شده و هیچ نشانی از رنگ قهوه‌ای در آن مشاهده نمی‌شود. وقتی که پالپ میوه و پیرامونش شروع به قهوه‌ای‌شدن می‌کنند، یعنی میوه زیادی رسیده، اما کماکان قابل خوردن است و می‌توان از آن آبمیوه، مربا یا کمپوتی خوشمزه درست کرد.
گل‌برگ‌های این گیاه هم قابل خوردن هستند و طعمی شیرین با رگه‌هایی مشابه از دارچین دارند. رایج‌ترین استفاده از این گلبرگ‌ها افزودنشان به سالاد است. آن‌ها معمولاً توسط پرندگان خورده می‌شوند.
کاشت
فوجیا از طریق بذر و قلمه تکثیر می‌شود. برای این منظور پس از تهیه بذر، آن را به مدت 24 ساعت در آب ولرم خیس کنید و سپس آن‌ها را در محل موردنظر اعم از گلدان یا خزانه بکارید. پس از کاشت بذر گیاه را آبیاری کنید. تا زمان جوانه‌زنی سطح خاک را برای جوانه‌زنی مرطوب نگه دارید. پس از گذشت مدت زمانی بذر جوانه می‌زند و گیاه رشد خود را آغاز می‌کند. زمانی که نهال به دست آمده به حد معینی از رشد رسید آن را به زمین اصلی منتقل کنید.
فاصله کاشت بذر درخت فوجیا بین 20 تا 40 سانتی‌متر است و فاصله کاشت نهال 80 تا 150 سانتی‌متر است. عمق کاشت بذر درخت فوجیا 0.5 تا 2 سانتی‌متری است. درخت فوجیا برای رشد به خاک حاصلخیز و غنی نیاز دارد. خاک باید از زهکشی مناسبی برخوردار باشد. درخت فوجیا دمای مناطق گرمسیری را برای رشد ترجیح می‌دهد. توجه داشته باشید که این درخت به 50 ساعت سرما برای میوه دهی نیاز دارد. زمان گلدهی درخت فوجیا فصل بهار است. درخت فوجیا به آبیاری متوسط و مرطوبی نیاز دارد. درخت فوجیا به آفتاب کامل و نیمه سایه نیاز دارد.
ارتفاع درخت فوجیا
ارتفاع درخت فیجوآ به 7 متر نیز می رسد.
فاصله کاشت بذر درخت فوجیا
فاصله کاشت بذر بین 20 تا40 سانتی متر است و فاصله کاشت نهال 80 تا 150 سانتی متر است.
عمق کاشت بذر درخت فوجیا
بذر درخت فوجیا را در عمق 0.5 تا 2 سانتی متری بکارید.
خاک مناسب رشد درخت فوجیا
درخت فوجیا برای رشد به خاک حاصلخیز و غنی نیاز دارد. خاک باید از زهکشی مناسبی برخوردار باشد.
دمای مورد نیاز درخت فوجیا
دمای مناطق گرمسیری را برای رشد ترجیح می دهد. توجه داشته باشید که این درخت به 50 ساعت سرما برای میوه دهی نیاز دارد.
زمان گلدهی درخت فوجیا
گلدهی درختی فوجیا فصل بهار است.
مقدار آبدهی درخت فوجیا
به آبیاری متوسط و مرطوبی نیاز دارد.
نور مناسب درخت فوجیا
به آفتاب کامل و نیمه سایه نیاز دارد.
لطفا تجربه خرید و کاشت خود را در نظرات همین محصول با ما به اشتراک بگذارید
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.