شکل دهی به درختان عمل پرورش درختان زنده و گیاهان چوبی به شکل های هنری به وسیله هماهنگ و تنظیم کردن با دقت چگونگی رشد درختان و شاخه هاست. تکنیک هایی مانند پیوند، خم کردن، بریدن، قاب کردن، پیچیدن، بافتن، هرس کردن و .. در ایجاد کردن این اشکال غیرطبیعی استفاده می شود.

شکل دهی نوعی مجسمه سازی زنده و به اشتراک گذاری میراث مشترک با سایر شیوه های هنری باغبانی و کشاورزی است. یکی از ویژگی های منحصربفرد و متمایز که در بسیاری از نمونه های این کار مشاهده می شود اتصال هدفمند تنه ها، شاخه ها و ریشه های زنده به شکل طرح های هنری یا ساختارهای کاربردی است. چند صدسال است که هنر شکل دهی به درختان انجام می شود، مثل پل هایی که با ریشه های زنده درختان در منطقه «Cherrapunjee» هند دیده می شود

پروش گیاهان مناسب برای درخت‌آرایی، یکی از سرگرمی‌های جذاب است که تاریخچه آن به دوران باستان برمی‌گردد. شما می‌توانید با پرورش بوته‌های مختلف یا نرم ساقه‌ها، مجسمه‌های زنده‌ای با شکل‌ها و اندازه‌های مختلف بسازید. اشکال ساده‌ای مثل مخروط و کُره را خودتان می‌توانید بسازید.

اما اگر برای هرس کردن گیاه و ایجاد یک شکل کاملا حرفه‌ای، به کمک نیاز دارید، می‌توانید از یک قاب سیمی استفاده کنید. از آنجایی که فرآیند هرس کردن در درخت‌آرایی بوته‌ها و نرم‌ساقه‌ها تفاوت زیادی با سایر گیاهان دارد.

اگه دنبال درختچه های کمیاب هستید سری به لینک روبرو بزنید » درختچه

هرس درختان را در چه زمان‌هایی انجام دهیم؟

• درختانی که در بهار به ‌تازگی جوانه زده‌اند ممکن است در اثر هرس زودرس ضعیف شوند. هرس درختان جوان در اواخر تابستان مانع ضعیف شدن آن‌ها می‌شود.
• هرس درخت به‌منظور تغییر ساختار و شکل آن‌ها بهتر است به اواخر پاییز و پس از ریختن برگ‌های درخت موکول شود. زیرا در این حالت تنه و شاخه‌های درخت به‌خوبی دیده می‌شوند.
• هرس کردن درختان و بوته‌هایی که در بهار گل می‌دهند را بلافاصله پس از خشک شدن و ریختن گل‌های آن‌ها انجام دهید.
• هرس کردن درخت ها و بوته‌هایی که در تابستان شکوفه و میوه می‌دهند را در زمستان و اوایل بهار پیش از جوانه زدن آن‌ها انجام دهید.
• هرس درخت ها به‌منظور پاک‌سازی آن‌ها باید زمانی انجام شود که شاخه‌ها به پایین‌ترین حد خود خم شده باشند.

آموزش هرس درختان و بوته‌ها در بهار

بهترین زمان برای هرس بسیاری از گیاهان به‌خصوص درختان و بوته‌های برگ‌ریز، اواخر زمستان یا اوایل بهار است. یعنی درست پیش از زمانی که آن‌ها از خواب زمستانی بیدار می‌شوند و شروع به جوانه زدن می‌کنند. در این زمان سوز و سرمای هوا رو به کاهش گذاشته و کمتر احتمال دارد که گیاهان در نقاط بریده‌شده دچار سرمازدگی شوند. درختان برگ‌ریز در این زمان برگی ندارند و شما به‌خوبی می‌توانید شاخه‌های شکسته و کج را ببینید و تصمیم بگیرید که رشد آینده شاخه‌ها در چه جهتی باشد.

هرس درختان و بوته‌ها در تابستان

دومین زمان مناسب برای هرس درختان انتهای تابستان است. برخی از باغبان‌ها درختان را به‌منظور کاهش حجم آن‌ها در تابستان هرس می‌کنند. زیرا وقتی هنوز شاخ و برگ درختان پرپشت است ساده‌تر می‌توان تعیین کرد که چه میزان هرس کردن لازم است. همچنین در این موقع از سال رشد گیاهان کند است و هرس باعث تحریک گیاه به رشد بیش‌تر نمی‌شود. بنابراین درختان برای مدت طولانی‌تری شکل دلخواه ما را حفظ می‌کنند.

هرس درختان همیشه‌سبز

باوجود آنکه درختان و بوته‌های همیشه‌سبز برگ‌ریزی ندارند در طول ماه‌های زمستان به حالت نیمه‌خواب درمی‌آیند. درختان همیشه‌سبز از پهن برگان نظیر کاملیا و شمشاد گرفته تا گیاهان با برگ سوزنی مثل کاج و سرو را شامل می‌شوند. پهن برگان همیشه‌سبز را می‌توان در انتهای زمستان و یا در طول تابستان هرس کرد. برای پهن برگان همیشه سبزی که گل می‌دهند باید دقت بیش‌تری به خرج داد و بهتر است پس از جوانه زدن هرس شوند.

درختان برگ سوزنی را بهتر است در سه سال ابتدایی پس از کاشت آن‌ها هرس نمود و سپس آن‌ها را به حال خود رها کرد. هرس درخت های برگ سوزنی اگر بیش‌ازحد انجام شود برای آن‌ها زیان‌آور است.

شرایط رشد 

1- یک بوته یا درختچه همیشه سبز و مقاوم با برگ‌های کوچک و انبوه را انتخاب کنید:

بهترین درختچه‌ها برای درخت‌آرایی، آنهایی هستند که برگ‌های انبوه دارند، به آرامی رشد می‌کنند و هرس را تحمل می‌کنند. درختچه‌های جوان بخرید تا بتوانید آموزش درخت‌آرایی و شکل دادن به آنها را زودتر آغاز کنید. بهترین گزینه‌ها عبارتند از: سرو کوهی، برگنو، سرخدار، شمشاد، مورد، راج، و رزماری

درختچه‌های شمشاد و سرخدار، محبوب‌ترین و ایده‌آل‌ترین نمونه‌ها برای افراد مبتدی هستند.

شمشاد، دارای برگ‌های سبز تیره، براق و کوچک است، که خیلی نزدیک به هم رشد می‌کنند. سرخدارها نیز برگ‌های متراکمی دارند، اما به جای برگ، دارای سوزن‌هایی به رنگ سبز تیره و براق هستند.

2- یک مکان آفتابی دور از ساختمان‌هایی که راه نور را سد می‌کنند، انتخاب کنید:

درختچه‌هایی مثل سرخدار و شمشاد، در سایه کامل، سایه جزئی، و آفتاب کامل نیز دوام می‌آورند، اما ترجیح می‌دهند هر روز چند ساعت نور دریافت کنند. درختچه‌های مناسب برای درخت‌آرایی باید از همه جهات به مقدار مساوی نور خورشید دریافت کنند، تا رشد یکنواخت و متراکمی داشته باشند، بنابراین باید از هر ساختمانی که راه نور را سد می‌کند، دور باشند.

• به عنوان مثال، از کاشت درختچه تزئینی درست در کنار خانه خودداری کنید.
• شمشادها تا زمانی که خاک حاصلخیزی داشته باشند، در آفتاب کامل رشد خوبی خواهند داشت. (6ساعت در روز)
• اگر گیاه سرخدار را در آب‌ و هوای گرم پرورش می‌دهید، آن را در سایه جزئی قرار دهید. سرخدارها بسیار مقاوم هستند، اما گرما ار دوست ندارند.
• درباره سایر درختچه‌ها، برچسب مراقبت از آن را بخوانید تا از نیازهای خاص آنها در زمینه نور یا خاک مطلع شوید.

3- یک ظرف یا قوطی که سوراخ‌هایی برای زهکشی دارد، انتخاب کنید و آن را با خاک گلدان معمولی پر کنید:

درختچه‌های مناسب برای درخت‌آرایی، در قوطی‌ها رشد فوق‌العاده‌ای دارند. استفاده از خاک گلدان معمولی برای گیاهان آپارتمانی تا زمانی کارکرد خوبی دارند که ظرف محتوی آنها، زهکشی کافی داشته باشد. اگر قوطی چند سوراخ زهکشی ندارد، چند سوراخ اضافه در کف آن ایجاد کنید. با کشتگر یا پلنتری کار کنید که طول آن حداقل یک‌سوم ارتفاع درختچه باشد.

• به عنوان مثال، اگر درختچه 3 فوت (91سانتیمتر) ارتفاع دارد، از ظرفی استفاده کنید که حداقل 30 سانتیمتر عمق داشته باشد.
• اگر می‌خواهید گیاه را مستقیما در زمین بکارید، ابتدا از الزامات خاک مناسب برای آن نوع درختچه مطلع شوید.
• شمشادها و سرخدارها، تا زمانی که زهکشی خوبی داشته باشند، اکثر انواع خاک را تحمل می‌کنند.
• جهت ایجاد زهکشی بهتر، خاک را برگردانید و آن را با کمپوست ارگانیک اصلاح کنید.

4- گلوله ریشه را در خاک قرار دهید و به آرامی خاک را دور آن بریزید:

درختچه را از گلدان مراقبت بردارید و به آرامی ریشه‌ها را با یک چاقوی خاک یا با انگشتان خود باز کنید. یک حفره در خاک ایجاد کنید. پهنای آن به حدی باشد که گلوله ریشه در آن جای گیرد. گلوله ریشه را در این حفره قرار دهید و دور آن خاک گلدان بیشتری بریزید.

5- خاک را مدام مرطوب نگه دارید و اگر نوک برگ‌ها قهوه‌ای شد، کود اضافه کنید:

با لمس کردن خاک با انگشتانتان، خاک را هر روز چک کنید. اگر احساس کردید خشک است، به درختچه آب دهید. هیچگاه اجازه ندهید خاک خشک شود. این درختچه‌ها آب را بسیار دوست دارند و برای رشد شاخ و برگ انبوهشان به آن نیاز مبرم دارند. اگر متوجه شدید برگ‌ها در حال قهوه‌ای شدن هستند، یا نوک آنها مسی رنگ شده است، گیاه را با کود تغذیه کنید.

• مقداری کود محلول در آب و مخصوص گیاهان خانگی در پایه درختچه بریزید تا بهترین نتیجه را کسب کنید.
• یک کود معمولی 10 – 10 – 10 برای اکثر درختچه‌ها مناسب است.
• در فصل بهار، کود گیاهی ارگانیک را دور درختچه بریزید تا آن را به رشد تشویق کنید.

6- درختچه را کنترل کنید تا اگر به بیماری box blight مبتلا شده بود، به سرعت برای کنترل قارچ‌های آن اقدام نمایید:

شمشادها و سرخدارها، بسیار مقاوم هستند اما اگر روی آنها نظارت داشته باشید، می‌توانید مشکلات به وجود آمده را به سرعت رفع کنید. به محض آنکه اثری از این مشکلات دیدید، شاخه‌های شکسته، در حال مرگ یا بیمار را قطع کنید. این کار، بهترین روش برای سالم نگه داشتن درختچه‌هاست. بیماری box blight، یک بیماری قارچی شایع میان درختچه‌هاست. به آن هم توجه کنید. اگر دیدید برگ‌ها قهوه‌ای می‌شوند و می‌ریزند، قسمت‌هایی از درخت خالی می‌شود، یا رگه‌های سیاهی روی بوته ایجاد شده، دلیل آن بیماری box blight است. درمان این بیماری شامل اقدامات زیر می‌شود:

• قطع کردن قسمت‌های بیمار شده و جمع کردن برگ‌هایی که اطراف پایه درخت ریخته‌اند.
• برداشتن یک لایه از سطح خاک و جایگزین کردن آن با خاک تازه
• قراردادن همه مواد آلوده در یک کیسه و دفع آن
• می‌توان از قارچ‌کش‌هایی مثل Tebuconazole و Triticonazole استفاده کرد، اما فقط در صورتی که استفاده از آنها در کنار تکنیک‌های فوق صورت گیرد، موثر خواهد بود.

7- هر چند سال یک بار، گلدان درختچه را عوض کنید و آن را در ظرف بزرگتری قرار دهید:

اگر ریشه‌های درختچه در هم تنیده شوند، سرعت رشد آن به شکل قابل توجهی کاهش می‌یابد. با تغییر گلدان آن به صورت چندسال یک بار، از این امر جلوگیری کنید. در این راستا، همان راهنمایی‌ها و نکاتی که قبلا ذکر شد را دنبال نمایید: از ظرفی استفاده کنید که اندازه آن حداقل یک‌سوم ارتفاع درختچه

 تکنیک‌های هرس کردن درختچه

1- برای آرایش درختچه خود یک شکل ساده انتخاب کنید:

مدتی را صرف نگاه به شکل طبیعی درختچه کنید و شکلی را انتخاب کنید که ایجاد آن دشوار نباشد. شکل‌های برجسته و ساده، مثل کره، مکعب، مخروط و مارپیچ، بهترین گزینه‌ها برای افراد مبتدی هستند، زیرا هرس کردن و حفظ آنها آسان است.

به عنوان مثال، اگر درختچه شما بلند و باریک است، سعی نکنید آن را به زور به یک کُره تبدیل کنید. شکلی را انتخاب کنید که با شکل طبیعی آن سازگار باشد، مثل یک مخروط یا مارپیچ. هرگاه به کار درخت‌آرایی مسلط شدید، می‌توانید ایده‌های بلندپروازانه‌تری را پیاده کنید. شکل‌های ساده را راحت‌تر می‌توان بدون دخالت دست ایجاد کرد.

2- ساقه اصلی را به یک چوب ببندید و بقیه شاخه‌های عمودی را قطع کنید:

شاخه‌های عمودی، ساقه‌هایی هستند که در نهایت به ساقه‌های غالب تبدیل می‌شوند. وقتی یک شاخه عمودی را به عنون ساقه اصلی درخت‌آرایی خود انتخاب می‌کنید، به راحتی می‌توانید شکل آن را کنترل نمایید. با شاخه‌ای کار کنید که قوی به نظر می‌رسد و در موقعیتی قرار گرفته که برای ایجاد شکل مورد نظرتان مناسب است.

این شاخه اصلی را با یک تکه پارچه یا طناب، به یک ستون چوبی گره بزنید. با هرس دستی یا دستگاه برش‌دهنده، بقیه شاخه‌های عمودی اطراف شاخه اصلی را قطع کنید. همیشه از قیچی های تیز استفاده کنید و قبل و بعد از هر بار استفاده، آنها را ضدعفونی نمایید. گاهی لازم است قیچی‌ها را مرتبا تیز کنید.

3- اگر برای شکل‌دهی به درختچه به کمک نیاز دارید، یک قاب سیمی روی آن قرار دهید:

برای شکل‌های هندسی ساده، نیازی به این قاب نیست، اما برای طرح‌های پیچیده‌تر ، مثل قارچ و پری، این قاب‌ها کار هرس‌کردن را راحت‌تر می‌کنند. قاب سیمی را به آرامی روی درختچه قرار دهید و پاهایش را به خاک بچسبانید تا در حین هرس‌کردن، به اطراف حرکت نکند.

• قاب سیمی باید به راحتی روی درختچه جوان شما قرار بگیرد. بسته به نوع قاب، یا درست قبل از شروع هرس آن را روی درختچه بلغزانید، یا به عنوان بخشی از مجسمه‌ای که قرار است بسازید آن را در جای مناسب قرار دهید. در مراحل اولیه هرس، هرچه دور قاب وجود دارد را قطع کنید. اگر می‌خواهید قاب را در آنجا باقی بگذارید، بدانید که درختچه در نهایت رشد کرده و آن را پنهان خواهد کرد.
• به گلخانه محله‌تان بروید و یک قاب سیمی به هر شکلی که می‌خواهید انتخاب کنید.
• اگر می‌خواهید چند درختچه با شکل یکسان پرورش دهید، برای هر یک از آنها از قاب یا راهنمای یکسانی استفاده نمایید.

4- در اواخر بهار، برگ‌های جدیدی که روی شکل اصلی رشد کرده‌اند را هرس کنید:

شاخ و برگ‌هایی که به تازگی رشد کرده‌اند، به راحتی قابل تشخیص هستند، زیرا رنگ آنها نسبت به برگ‌های قدیمی، روشن‌تر است. برای شروع کار و ایجاد شکل کلی، از قیچی‌های تیز و دارای دسته‌های بلند استفاده کنید. تک برگ‌ها و تک‌شاخه‌ها را کوتاه کنید تا شاخ و برگ‌های اضافی حذف شوند. تیغه‌های قیچی را موازی با قسمت‌هایی که رشدشان کامل شده نگه دارید و ابتدا بلندترین شاخه‌ها را مرتب کنید. سپس به سراغ شاخه‌های کوچکتر بروید.

• به عنوان مثال، اگر می‌خواهید یک مخروط بسازید، از بالا شروع کنید و به سمت پایین حرکت نمایید.
• اگر در حال ساخت یک شکل مارپیچ هستید، از پایه گیاه شروع کنید و به سمت بالا بروید.
• وقتی در حال درخت‌آرایی هستید، از ایجاد برش‌های بزرگ خودداری کنید. ایجاد تغییرات کوچک، به آرامی و در طی چند جلسه هرس‌کاری، شکل مورد نظر را ایجاد می‌کند.

5- در حین هرس کردن، مرتب عقب بروید و کارتان را بررسی و ارزیابی کنید:

چه در حال هرس دستی هستید و چه از یک قاب سیمی استفاده می‌کنید، به هر حال هر از گاهی عقب بایستید و کارتان را بررسی کنید.

به خاطر داشته باشید که هرس کردن، رشد را تحریک می‌کند. هرجا که برشی بزنید، رشد مجدد از همانجا شروع می‌شود. به احتمال زیاد، در بعضی از نقاط درختچه جوان شما جاهای خالی‌ یا حفره‌هایی وجود دارد. این طبیعی است! پس از گذشت چند سال، با ادامه دادن هرس، این حفره‌ها و جاهای خالی پر خواهند شد.

6- یک بار دیگر در تابستان و پاییز هرس کنید تا شکل کلی کامل بماند:

تا زمانی که حداقل 2.5سانتیمتر رشد جدید ایجاد شده باشد، می‌توانید درختچه را هرس کنید. از قیچی‌های تیز و دارای دسته‌های بلند استفاده کنید و به ایجاد برش‌های کوچک برای قطع کردن شاخ و برگ‌ها و شکل دادن به قسمت‌هایی که تازه رشد کرده‌اند ادامه دهید. برای حرکت روی نواحی کوچکتر، از قیچی تیز استفاده کنید. کافیست انتهای ساقه‌ها را ببرید؛ نیازی نیست کل ساقه‌ها را هرس کنید.

اگر درختچه شما لکه‌های خالی و بزرگ دارد، به آرامی انتهای ساقه‌هایی که در آن ناحیه قرار دارند را هرس کنید تا رشد آن در ماه‌های آینده تحریک شود. هرس کردن در پاییز، اهمیت زیادی دارد، زیرا درختچه را برای زمستان آماده می‌کند.

7- شاخه‌ها و ساقه‌های پایینی را به تدریج و طی چند جلسه، هرس کنید:

هر چه درختچه بزرگتر می‌شود، ساقه‌های عمودی به رشد بیشتری در اطراف پایه ادامه می‌دهند. قرار است ساقه اصلی را در کانون اصلی قرار دهید، بنابراین در جلسات هرس‌کاری آنقدر شاخه‌ها و برگ‌های پایینی را ببرید تا ساقه اصلی به ارتفاع مورد نظرتان برسد. این فرآیند چند سال طول می‌کشد.

8- به مدت چند سال همین برنامه هرس‌کاری را ادامه دهید تا زمانی که درختچه به بلوغ برسد:

شکل‌دهی آهسته و دقیق، کلید یک درخت‌آرایی زیبا و حرفه‌ای است! اگر درختچه شما بیش از حد شلوغ و پرپشت به نظر می‌رسد، اما هنوز زمان هرس کامل آن فرانرسیده، می‌توانید در صورت لزوم، کمی از قسمت‌های مختلف آن را ببرید تا گردش هوای مناسبی بین شاخه‌ها ایجاد شود.

هرگاه درختچه‌تان بالغ شد، دفعات هرس کردن را به یک یا دو بار در سال کاهش دهید. لزومی ندارد این برنامه را دقیق دنبال کنید، اما می‌توانید به عنوان یک راهنمای کلی از آن استفاده نمایید.

 آموزش درخت آرایی روی نرم ساقه‌ها

1- یک گیاه نرم‌ساقه مقاوم و چندساله، مثل پیچک انگلیسی، را برای پروژه درخت‌آرایی خود انتخاب کنید:

دو نوع گیاه نرم‌ساقه وجود دارد: یک ساله‌ها و چندساله‌ها. گونه‌های یک‌ساله بعد از یک سال از بین می‌روند، اما چندساله‌ها، سالها به زندگی خود ادامه می‌دهند. از آنجایی که درخت‌آرایی یک پروژه بلندمدت است، باید کار را با چندساله‌ها ادامه دهید! پیچک انگلیسی (Hedera helix) گزینه خوبی برای افراد مبتدی است. زیرا مراقبت‌های نسبتا کمی نیاز داشته و به سرعت رشد می‌کند. سایر گزینه‌های خوبی عبارتند از:

• آکتینیدیا (Actinidia)
• سیب تلخ (Bittersweet)
• ادریس کوهی (climbing hydrangea)
• تاک پشمی (fleece vine)
• پلاخور (Honeysuckle)

2- یک ظرف محکم با زهکشی خوب و خاک گلدان معمولی خریداری کنید:

زهکشی خوب، اهمیت زیادی دارد. پس کف ظرف و سوراخ‌های زهکشی آن را چک کنید. اگر هیچ سوراخی وجود ندارد، خودتان چندتا در انتهای ظرف ایجاد کنید. وزن گلدانتان باید به قدری باشد که هنگام درخت‌آرایی چپ نشود.

خاک گلدان گیاهان آپارتمانی، برای این کار بسیار خوب و مناسب است؛ خصوصا اگر در حال پرورش یک نرم‌ساقه درهم و برهم، مثل پیچک انگلیسی هستید.

انجام درخت‌آرایی روی نرم‌ساقه‌ها را در فضای خارجی می‌توان انجام داد، اما افراد مبتدی می‌توانند روی پروژه‌های کوچکتر که در گلدان های داخل خانه رشد کرده‌اند، کار کنند.

3- یک قاب سیمی ساده برای گیاه نرم‌ساقه خود انتخاب کنید تا گیاه دور آن رشد کند:

ساده‌ترین گزینه برای افراد مبتدی، یک سیم دایروی شکل است که می‌توانید از فروشگاه‌های ابزارهای مراقبت از گیاهان خانگی یا گلخانه‌ها خریداری نمایید. قابی انتخاب کنید که حداقل 2 پایه داشته باشد و بتواند محکم در جای خود بایستد. همچنین مطمئن شوید پایه‌های قاب به اندازه کافی بلند هستند و به انتهای گلدانی که انتخاب کرده‌اید، می‌رسند.

سایر شکل‌های معروف عبارتند از قلب، مخروط و هرم، اگر می‌خواهید شکل دلخواه خودتان را ایجاد کنید، از سیم گالوانیزه محکم استفاده کنید و آن را به شکلی که می‌خواهید، خم کنید. این قاب می‌تواند هر شکل و اندازه‌ای داشته باشد، اما باید در گلدان جای بگیرد.

4- گلدان را با خاک پر کنید و قاب سیمی را تا انتها به آن وارد نماید:

خاک گلدان را درون آن بریزید. تا جایی که تا زیرلبه کاملا پر شود. قاب سیمی را در مرکز گلدان قرار دهید و پایه‌هایش را در خاک فرو کنید. قاب را محکم به پایین فشار دهید، تا پایه‌هایش به کف گلدان برسند. قسمت اصلی قاب باید حداقل 2.5 تا 5 سانتیمتر بالاتر از سطح خاک قرار بگیرد.

5- یک یا دو گیاه نرم‌ساقه یا قلمه پیچک را در قسمت اصلی هر یک از پایه‌های سیمی بکارید:

برای کاشت پیچک، راهنمایی‌های مربوط به عمق و فاصله قلمه‌ها را که درباره گونه‌های خاص مورد استفاده شما ارائه شده، دنبال نمایید. گیاهان نرم‌ساقه جوانی را انتخاب کنید که به اندازه کافی برای پیچیدن به دور پایه‌های سیمی بلند باشند و آنها را به اندازه کافی نزدیک به پایه‌ها بکارید که به راحتی به آنها برسند. بعد از کاشت گیاهان در خاک، به آنها کمی آب بدهید.

6- گیاه را دور پایه‌های سیمی و بالای قاب بپیچید:

هر گیاه نرم‌ساقه را با آرامی دور یکی از پایه‌ها بکشید و تا جایی که امکان دارد به صورت عمودی دور قاب سیمی بچرخانید. اگر خود گیاه نتواند در جای خود بایستد، آن را به آرامی با یک نخ یا ریسمان به قاب سیمی ببندید. اگر دوست ندارید نخ‌ها نمایان باشند، نگران نباشید! هرگاه گیاهان در جای خود تثبیت شدند، می‌توانید نخ‌ها را باز کنید.

7- برگ‌ها یا ساقه‌های رها شده را با یک قیچی باغبانی تیز کوتاه کنید:

اگر گیاهتان هنوز جوان و نورس است، نیازی به این کار نیست، اما اگر کمی پرپشت شده و به راحتی نمی‌توانید قاب سیمی را روی آن بیاندازید، برگ‌ها و شاخه‌های مزاحم را ببرید تا گیاه، شکل مشخص‌تری به خود بگیرد. برای ایجاد برش‌ها از قیچی تیز و تمیز استفاده کنید.

8- در هر نقطه تلاقی، یک برش ریز بزنید تا رشد در یک جهت خاص را تحریک کند:

هرس کردن گیاهان نرم ساقه کار راحتی است. کافیست در هرجا که یک شاخه با شاخه اصلی تلاقی دارد برش کوچکی ایجاد کنید تا رشد گیاه در آنجا تحریک شود. سپس، ساقه‌های جدیدی که جوانه زده‌اند را دور قاب سیمی بپیچید تا شکل مورد نظرتان ساخته شود.

در صورت لزوم، جهت حفظ شکل گیاه، قسمت‌های کوتاه، باریک یا کم‌پشت را ببرید. کوتاه کردن و هرس کردن گیاه را تا زمانی که قاب را پر کند، ادامه دهید.

9- هرس کردن گیاهان نرم‌ساقه را به دفعات انجام دهید تا رشد آنها را تحت کنترل داشته باشید:

این گیاهان، رشد سریعی دارند و می‌توانند به سرعت یک منطقه را پوشش دهند. این گزاره، خصوصا در مورد پیچک انگلیسی صادق است. قسمت‌هایی که تازه رشد کرده‌اند را تحت نظر داشته باشید و هرگاه لازم بود، جهت کنترل شکل گیاه آن را هرس کنید.

مراقبت‌های عمومی از گیاه نرم‌ساقه (مثل درخت مو)

1- گلدان گیاه را در نقطه‌ای قرار دهید که نور غیرمستقیم، اما زیادی، دریافت کند:

اکثر گیاهان نرم‌ساقه، مثل پیچک انگلیسی، نمی‌توانند نور مستقیم را تحمل کنند.  این گیاهان اگر مجبور شوند، نور کم یا متوسط را تحمل می‌کنند، اما اگر در طول روز چند ساعت در معرض نور کم‌رمق قرار نگیرند، رشد سریعی نداشته و رنگ و لعاب خود را از دست می‌دهند.

هر دو هفته یک بار ظرف گیاه را بچرخانید تا از همه جهات نور دریافت کرده و یکنواخت رشد کند. اگر چیزی غیر از پیچک انگلیسی پرورش می‌دهید، میزان نیاز آن به نور را دوباره بررسی کنید، زیرا گیاهان نرم‌ساقه مختلف، شرایط متفاوتی را ترجیح می‌دهند.

2- نقطه‌ای را انتخاب کنید که دمای آن 50 تا 70درجه فارنهایت (10 تا 21درجه سانتی‌گراد) باشد:

اکثر گیاهان نرم‌ساقه، از جمله پیچک انگلیسی، دماهای خنک‌تر را ترجیح می‌دهند. پس جایی پیدا کنید که دمای آن در طول روز بین 50 تا 70 درجه فارنهایت (10 تا 21 درجه سانتیگراد) و در طول شب، 5 تا 10 درجه کمتر باشد.

این گیاهان، رطوبت متوسط را ترجیح می‌دهند. شما با پر کردن یک ظرف کم‌عمق با سنگریزه و آب و قراردادن آن در نزدیکی گیاه، می‌توانید چنین شرایطی را به راحتی ایجاد کنید. اما اگر نمی‌توانید این کار را انجام دهید، باز هم گیاه شما حالش خوب خواهد بود.

گیاهان نرم‌ساقه را نزدیک منافذ حرارتی یا رادیاتورها قرار ندهید.

3- در فاصله دو آبیاری، اجازه دهید خاک تا عمق 1.3سانتیمتری خشک شود:

پایه گیاه را کاملا آبیاری کنید و پیش از آبیاری مجدد، اجازه دهید خاک کاملا خشک شود. با قراردادن انگشت خود در خاک، خشک بودن آن را بررسی کنید. حواستان باشد تعداد دفعات آبیاری گیاه را بیش از حد زیاد نکنید، زیرا آنها خاک پرآب را تحمل نمی‌کنند.

از جمله علائم آبیاری بیش از حد این گیاهان می‌توان به پژمردگی آنها، وجود برگ‌های زرد، ریزش برگ‌های پایینی و توقف رشد آنها اشاره کرد. درست است که قصد ندارید بیش از حد به گیاهتان آب بدهید، اما جلوگیری از خشک شدن ریشه‌ها نیز به همان اندازه اهمیت دارد.

4- برای سالم ماندن گیاهان نرم‌ساقه، هر ماه کودی با قابلیت انتشار آهسته (slow – release ) به آن بدهید:

وقتی گیاه رشد فعال دارد، کوددهی را به ماه‌های بهار و پاییز محدود کنید. برای این نوع گیاهان از کود معمولی 10-10-10 استفاده کنید. در فصل تابستان و زمستان به این گیاه کود ندهید، زیرا در این زمان‌ها موقتا رشد خود را متوقف می‌کند.

از اینکه با ما تا انتهای  این مقاله همراه بودید از شما سپاسگزاریم 

از فروشگاه ما دیدن فرمائید