بذر کدو تخم کاغذی

Cucurbita نام لاتین نوعی از کدوست. کدوی پوست کاغذی (پوست برهنه) واریته ویژه ای از کدوهای معمولی (کدو مسمایی) است. گیاهی است علفی، یکساله، دارای ساقه توخالی ، کرکدار و خزنده که طول آنها تا 6 متر هم می رسد. دارای برگ های درشت به رنگ سبز که حالت پنج لبی دارند و بسیار پرزدار و توسط دمبرگ طویل و کرک داری به ساقه متصل می شوند. گیاهی تک پایه است که گل های نر و ماده از هم جدا هستند. گل های نر بزرگتر می باشند و به صورت دسته ای و 10 تا 20 روز زودتر از گل های ماده شکفته می شوند.

به طور معمول گل های نر روی بندهای ششم، هفتم و هشتم و گل های ماده روی بندهای نهم به بعد ساقه قرار دارند. میوه اش سته ی بزرگ کروی شکلی است و اغلب دارای پوستی سخت و بژ رنگ است و حاوی 400 و 500 دانه می باشد. دانه ها بسیار ظریف هستند و وزن هزار دانه 200 تا 300 گرم است.

کدوی پوست کاغذی یا کدوی دانه برهنه یا تخمه کاغذی (معروف به کدوی طبی) گیاهی است علفی و یک‌ساله که سریع رشد می‌کند. محققان معتقدند كه اين گياه 50 سال پيش بر اثر يك جهش اتفاقي به وجود آمده است. اين گياه در مناطق گرمسير و نيمه گرمسير جهان می‌روید و منشأ آن اروپا و مناطق گرمسير آمريكا گزارش شده است. این کدو متعلق به تیره کدوییان گیاهی است، علفی، یک‌ساله، با ساقه کرک­دار و خزنده، ریشه محکم و برگ‌های پنج لبی که گل‌های نر و ماده آن جدا از هم بر روی گیاه قرار می‌گیرند. گل‌ها به رنگ زرد و پنج لبی می‌باشند.

گل‌های ماده کوتاه‌تر ازگل‌های نر می‌باشند. ابتدا گل‌های نر به‌صورت دسته‌ای و سپس گل‌های ماده به‌طور جداگانه ظاهر می‌شوند. میوه گوشت دار، درشت و کروی شکل و یا کم‌وبیش کشیده است. میوه رسیده به رنگ زرد یا سبز زرد است. داخل هر میوه 400 تا 500 عدد دانه به رنگ سبز تیره یا زیتونی است. اطراف دانه‌ها را پوشش شفاف و ظریفی احاطه می‌کند. وزن هزار دانه آن 100 تا 300 گرم است.

ريشه اصلي اين گياه محكم است، ساقه کرک دار، توخالی و خزنده با ارتفاع متفاوت است كه به رقم گياه و شرايط اقليمي محل رويش بستگي دارد و بين 3 تا 5 متر است. روي ساقه پیچک‌ها يا قلاب‌هایی به وجود می‌آید كه سبب اتصال گياه به قيم می‌شود. طول دانه 15 الي 20 به پهناي 8 تا 10 و ضخامت آن 5/2 تا 3 میلی‌متر است. اطراف دانه را پوشش شفاف و ظريفي احاطه می‌کند وزن هزار دانه 200 تا 310 گرم است.

دانه حاوي 40 تا 60 درصد روغن است. مهم‌ترین اسيد چرب تشکیل‌دهنده روغن را اسيد لينوليك تشكيل می‌دهد. روغن همچنين شامل مواد ارزشمندي مانند ويتامين E، فيتو سترول و پروتو كلروفيل است. دوره رويش اين گياه متفاوت است و به رقم و شرايط اقليمي محل رويش گياه بستگي دارد و بين 120 تا 140 روز است. تخمه این کدو حاوی میزان بالایی از مواد مؤثر دارویی شامل استروئیدها، استرول‌های گیاهی، ویتامین‌ها به‌ویژه ویتامین E و اسید‌های چرب از جمله اسید لینولئیک و اسید آلفا لینولئیک است.

كدوي تخم كاغذي گياهي روزبلند است. در طول رويش به نور و درجه حرارت زياد نياز دارد. بذرها در دماي C°­­12 جوانه می‌زنند ولي دماي مطلوب براي رويش دانه 25 تا 30 درجه سانتی‌گراد است. رويش اين گياه در دماي C°14 متوقف می‌شود. برگ‌ها بشدت به سرما حساس است و خشك می‌شوند. اگر میوه‌های كاملاً رسيده به سرماي 3- تا 4- درجه سانتی‌گراد مواجه شوند گياهان خشك شده ولي آسيبي به اين میوه‌ها وارد نمی‌شود. اين گياه قادر است خشكي را تحمل كند در صورت خشکی‌های طولاني ريشه قارد به جذب رطوبت از اعماق خاك خواهد بود. كدوي تخم كاغذي براي رويش به خاك خاصي نياز ندارد ولي خاک‌هایی با بافت متوسط و غني از مواد و عناصر غذايي، مناسب‌تر هستند. كشت اين گياه در مکان‌های سرد و خاک‌های اسيدي مناسب نيست. همچنين در زمین‌هایی كه سطح آب زيرزميني آن بالاست نبايد كشت شود. كدوي تخم كاغذي به اكثر علف‌کش‌ها حساس است.

اين گياه و روغن حاصل از آن به‌عنوان دارو يافت شده است. ميزان روغن دانه گياه 35 تا 55 درصد است. مهم‌ترین اجزاي اين گياه اسیدهای چرب به‌ویژه اسيد لينوليك و اسيد اوريك، استرول، عناصر كمياب، ویتامین‌ها و كارتنوئيدها هستند. اسیدهای چرب در اين روغن از انواع پالمتيك، استئاريك، اولئيك و لينوليك است كه از بين آن‌ها اسيد لينوليك و اسيد اولئيك بيشترين درصد را به خود اختصاص می‌دهند. استرول‌ها به‌صورت آزاد و گليكوزيدي در حدود 1% كل روغن را شامل می‌شود. عناصر كمياب عبارت‌اند از: روي، سلنيوم و پتاسيم. كه روي و سلنیوم از اهميت ویژه‌ای برخوردارند. ویتامین‌ها حدود 3% روغن را در بردارند و بيشترين مقدار را گاماتوكوفرول تشكيل می‌دهد. اسيد آمینه‌های ضروري بدن به‌ویژه اسيد آمينه كولورتبين در دانه‌ها موجود است.

شرایط محیط رشد

بیشتر کدوئیان زراعی برای رشد در دماهای از 18 تا 30 درجه سانتی‌گراد سازگار شده‌اند و کمتر در دماهای پایین‌تر رشد می‌کنند و با یخبندان خسارت می‌بینند و از بین می‌روند. بذر کدو در دمای 12 درجه سانتی‌گراد شروع به جوانه زدن کرده ولی دمای اپتیمم برای جوانه‌زنی 33 تا 34 درجه سانتی‌گراد است. رشد گرده در کدوها در دمای 8 تا 10 درجه سانتی‌گراد آغاز می‌شود، به‌عبارت‌دیگر تلقیح این گیاهان برخلاف خیار (14 تا 15 درجه سانتی‌گراد) و طالبی (18 درجه سانتی‌گراد) در دمای پایین نیز انجام می‌گیرد. طول دوره رویش نسبت به انواع مختلف آن متفاوت بوده و بین 100 تا 150 روز است. مناطق آفتابی و زمین‌های مرطوب برای کاشت این گیاه بسیار مناسب است (سطح آب زیرزمینی بیش از 75 سانتیمتر). باید توجه داشت که این گیاه در مقایسه با سایر سبزی‌ها بیش‌ازاندازه نسبت به وزش باد حساس است. از این نظر کشت توأم با ذرت شیرین توصیه می‌شود. زمین‌های نیمه سنگین و دارای هوموس کافی برای کشت این گیاه مناسب است. خاک‌های حاصلخیز یا زهکشی خوب با دامنه‌ای از پی اچ 6.5 تا 7.5 بهترین وضعیت برای رشد و باردهی خوب هستند. به علت نیازهای رطوبتی بالای این محصولات خاک‌هایی با ظرفیت نگهداری آب بالا و رطوبت ذخیره شده مناسب بازده محصولات بالایی دارند.

ترکیبات شیمایی بذر کدو پوست کاغذی

مواد موثر مورد نیاز در داروسازی نوین که در بذرهای کدوی پوست کاغذی وجود دارند، شامل ویتامین E، فیتوسترول، فلاونوئید، اسیدهای چرب و مواد معدنی (غنی از عنصر روی) هستند. روغن ثابت در بذرهای کدوی پوست کاغذی (30%) از نوع غیر اشباع شامل اسید لینولئیک و اسید اولئیک) است.

مواد مصرف و خواص درمانی بذر کدو پوست کاغذی

در طب سنتی، از قسمتهای گوشتی انواع کدو به عنوان ماده ضد قند و تامین کننده املاح بدن و از دانه ها بصورت گسترده علیه کرم های روده استفاده می شود. روغن حاصل از بذور برای معالجه تورم پروستات، سوزش مجاری ادرار و معالجه ی بیماری تصلب الشرایین کاربرد دارد. اثر آنتاگونیسمی عنصر عوارض روی با کادمیم را دلیل اثر کنترل کنندگی این گیاه بر سرطان پروستان می دانند. بذر کدوی پوست کاغذی منبع سرشاری از عنصر روی (جلوگیری از ریزش مو) محسوب می شود. عسل حاصل از گل های کدو بسیار مرغوب است.قطره پروستاتان دارویی است که از بذور این گیاه تولید شده و برای درمان بیماری های دستگاه ادرار کاربرد دارد ( این دارو در داروخانه های کشور موجود است).

نیازهای اکولوژیکی کدوی پوست کاغذی

منشا کدوی پوست کاغذی اروپا و مناطق گرمسیری آمریکا است. کدوی پوست کاغذی گیاهی روزبلند و نیازمند نور و درجه ی حرارت بالا می باشد.برگ های کدوی پوست کاغذی به شدت به سرما حساس هستند. گیاهی متحمل به خشکی است و خاک هایی با بافت متوسط را می پسندد و خاک های اسیدی برایش مناسب نیست. چون کدوی تخمه کاغذی بسيار حساس به سرما است، کاشت آن در اوایل اردیبهشت ماه صورت می گیرد که خطر سرمای دیررس بهاره رفع شده باشد. بذور کدوی پوست کاغذی در رديفهای 1-1/5 متري و فاصله بوته ها 45-40 سانتيمتر كاشته مي شوند.چون بذر پوشش ندارد به بيماريهاي قارچي حساس است، لذا بايستي حتماً بذرها با قارچ كش تيمار شوند. خيس کردن بذرها در آب در جوانه زني اثر مثبت دارد.بـذرها در دمـاي ۱۲ درجه سبــز مي شوند (دماي مطلوب 25-30 سانتی گراد است).رویش این گیاه در دمای ۱۴ درجه سانتیگراد متوقف می شود30 تا 40 تن در هکتار کود دامی کاملا پوسیده استفاده گردد.اگر زمین از مئاد و عناصر غذایی تهی باشد در فصل پاییز به همراه کود حیوانی مقدار ۱۲۰تا۱۶۰ کیلوگرم کود اوره ،۲۴۰تا۳۰۰ کیلوگرم کود فسفاته و ۱۵۰تا۱۸۰گیلوگرم کود پتاسه باید به خاک اضافه کرد.

کاشت

ابتدا تصمیم بگیرید برای کاشت کدو چه راهی را می‌خواهید انتخاب کنید. برای کاشت کدو دو را وجود دارد: می‌توان از طریق بذر آن را کاشت و یا بوته‌های کوچک و آماده آن را از بیرون تهیه کرد و در زمین کاشت. در زمان کاشت کدو شما می‌توانید بذرها را به‌صورت جوی و پشته‌ای یا به‌صورت خطی بکارید که بستگی به میزان فضای شما دارد.قبل از کاشت کدو خاک را با مالچ و کود باغبانی مخلوط کنید تا مواد مغذی برای رشد کدو تأمین شود. pH خاک را آزمون کنید و در صورت لزوم آن را اصلاح کنید. PH مناسب برای رشد کدو ۶ تا ۷.۵ است. اگر PH بیشتر از این مقدار بود مقداری آهک به خاک اضافه کنید تا PH پایین آید و اگر PH پایین بود خاک را با مقداری کود گیاهی مخلوط کنید تا PH به حد مناسب برسد. خاکی که کدو در آن کاشته می‌شود باید زهکشی خوبی داشته باشد. اگر خاک شما زهکشی خوبی ندارد، مقداری شن به خاک اضافه کنید تا به زهکشی خاک کمک کند.

کاشت به‌صورت جوی و پشته‌ای

بعد از گذشت سرما خاک را به‌صورت جوی و پشته‌ای آماده کنید. به صورتی که پشته‌ها به‌اندازه ۱۵ تا ۳۰ سانتی‌متر از زمین فاصله داشته باشند و عرض آن‌ها ۳۰ تا ۶۰ سانتی‌متر باشد. فاصله پشته‌ها از هم را باید ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر در نظر گرفت. روی پشته‌ها گودال‌هایی به عمق ۳ سانتی‌متر حفر کنید و در هر گودال ۴ یا ۵ بذر قرار دهید. فاصله گودال‌های کاشت را ۷۵ سانتی‌متر در نظر بگیرید. بعد از این‌که بذرها جوانه زدند و برگ واقعی تشکیل دادند، آن‌ها را تنک کنید و دو یا سه بوته قوی‌تر را نگه‌دارید. شما همچنین می‌توانید ۴ تا ۶ هفته قبل از آخرین سرما، بذرهای کدو را در خانه بکارید و بعد از این‌که سرما به‌طور کامل رفع شد، بوته‌های کدو را به زمین اصلی منتقل کنید.

کاشت به‌صورت خطی

دانه‌های کدو را می‌توان بعد از رفع سرما در منطقه کاشت. دمای مناسب برای کاشت کدو ۱۳ درجه سانتی‌گراد است. در هر گودال دو یا سه بذر کدو را در عمق ۳ سانتی‌متر با هم بکارید. فاصله گودال‌های کاشت را ۷۵ سانتی‌متر و فاصله ردیف‌ها را ۹۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید. بعدازآن که دانه‌ها جوانه زدند و برگ واقعی تشکیل دادند بوته‌ها را تنک کنید.

زمانی که نهال‌های کدو به وجود آمدند اطراف آن‌ها مالچ اضافه کنید. مالچ باعث حفظ رطوبت خاک می‌شود، همچنین باعث می‌شود دمای زمین ثابت بماند. این دو مورد باعث می‌شوند که گیاه کدو در زمان کوتاه‌تری محصول بدهد و باردهی بیشتری هم داشته باشد. بوته‌های کدو در هر هفته به میزان ۲ اینچ آب نیاز دارند. اگر در منطقه شما بارندگی به‌اندازه کافی انجام نمی‌شود، باید آبیاری دستی انجام دهید. با استفاده از شلنگ آبیاری را در زیر برگ‌ها انجام دهید. آبیاری بارانی ممکن است باعث ایجاد کپک پودری روی برگ‌های کدو شود. زمانی که کدوها کوچک هستند آن‌ها را برداشت کنید زیرا طعم بهتری دارند و اگر برای فروش در بازار کاشت کدو را انجام می‌دهید، معمولاً کدوهای کوچک طرفداران بیشتری دارند و بهتر فروش می‌روند. زمانی که کدوها به‌اندازه ۱۰ سانتی‌متر شدند می‌توانید آن‌ها را برداشت کنید. با استفاده از چاقو کدوها را از بوته جدا کنید.

تنش رطوبت در اثر شرایط بسیار گرم و خشک تنش‌های غذایی به دلیل کمبود عناصر غذایی می‌تواند موجب از بین رفتن میوه گردد. خسارت برخی آفات از قبیل مگس میوه و غیره می‌تواند میوه‌ها را از بین ببرد. در شرایط مزرعه بوته‌ها کدو ظاهر سالم دارند، خوب رشد می‌کنند، گل می‌دهند اما خیلی از گل‌ها دچار ریزش می‌شوند. میوه‌ها ممکن است به ظاهر شروع به رشد نمایند اما وقتی تلقیح آن‌ها کامل نباشد لذا پس از مدتی زرد شده و از بین می‌روند. گیاهان خانواده کدوئیان مانند خربزه، کدو، هندوانه و غیره بدون گرده‌افشانی قادر به تولید میوه نیستند. شرایط آب‌وهوا از عوامل مهم در موفقیت گرده‌افشانی می‌باشند. رطوبت زیاد موجب چسبیدن گرده‌ها به هم شده و به‌خوبی انتقال پیدا نمی‌کنند. کدوها برای گرده‌افشانی به فعالیت زنبورهای عسل نیاز دارند و زنبورهای عسل در آب‌وهوای ابری، سرد پرواز نمی‌کنند. در ضمن زنبورهای عسل به کاربرد حشره‌کش‌ها در زمان گلدهی حساس هستند و در اثر تأثیر سم از بین می‌روند و درنتیجه گرده‌افشانی به‌خوبی انجام نمی‌گیرد.

گیاهان خانواده کدوئیان تک‌پایه هستند و گل‌های نر و ماده به‌طور جداگانه روی یک بوته ظاهر می‌شوند. ابتدا گل‌های نر باز می‌شوند، به دنبال آن گل‌های ماده باز می‌شوند. فقط زمانی گرده‌افشانی صورت می‌گیرد که گل‌های نر و ماده در یک زمان باز شده باشند. گل ماده فقط به مدت یک روز باز است و بیشتر در ساعات ۹ صبح تا ۴ بعدازظهر دریافت‌کننده گرده است. در طی این مدت یک گل ماده برای دریافت گرده کافی جهت تشکیل یک میوه کامل نیاز به حدود ۱۵ بار بازدید زنبورعسل است. گل‌های تلقیح نشده یا تلقیح ناقص دچار ریزش می‌شوند. موفقیت گرده‌افشانی در آب‌وهوای سرد کاهش می‌یابد. برای انجام موفقیت در گرده‌افشانی تنش‌ها را به حداقل رساند، فاصله بوته‌ها را به‌درستی تنظیم نمود. مدیریت آفت و آبیاری را به‌خوبی انجام داد. مصرف کود ازته به مقدار زیاد موجب رشد رویشی زیاد شده و در نتیجه تشکیل گل کاهش می‌یابد. از کندوهای زنبورعسل در مزرعه کدو استفاده شود و از کاربرد حشره‌کش‌ها در ساعات فعالین زنبورها و گرده‌افشانی بوته‌ها اجتناب گردد.

آبیاری منظم، بخصوص در شرایط خشک لازم است، هر چه میوه‌ها بزرگ‌تر که می‌شوند نیاز آن‌ها به آب بیشتر می‌گردد و درنتیجه رقابت میوه بزرگ و کوچک جهت دریافت آب کافی می‌تواند موجب زرد و ریزش میوه‌های ریز گردد. کاهش تعداد میوه‌های روی یک بوته و رساندن تعداد آن‌ها به یک یا دو عدد روی یک بوته یا ساقه موجب بزرگ‌تر شدن میوه می‌گردد. برخی از عوامل موجب زرد شدن و ریزش میوه و یا از بین رفتن آن در بوته‌های کدو می‌شوند. تنش رطوبت در اثر شرایط بسیار گرم و خشک، تنش‌های غذایی به دلیل کمبود عناصر غذایی می‌تواند موجب از بین رفتن میوه گردد. خسارت برخی آفات از قبیل مگس میوه و غیره می‌تواند میوه‌ها را از بین ببرد. کمبود کلسیم می‌تواند سبب پوسیدگی گلگاه، زرد شدن میوه کوچک و ریزش میوه گردد و دماهای بالا، تنش آب و استفاده زیاد از کودهای ازته و پتاسه می‌تواند مانع جذب کلسیم توسط گیاه از خاک شوند. در مورد رفع برخی کمبودهای عناصر غذایی بخصوص عناصر کلسیم و بور کودهای ذیل جهت تقویت رشد بوته‌های کدو و جلوگیری از ریزش گل و میوه توصیه می‌شود. تکنوکل آمینو که 10 درصد کلسیم و ۰.۲ درصد عنصر بور دارد. کود مایع کلسان که ۳۵ درصد کلسیم دارد. کود مایع بوران که ۱۰ درصد بور دارد.

عملیات داشت کدوی پوست کاغذی

وجین علف های هرز به صورت میکانیکی است (چون این گیاه به علف کش ها حساس است). مبارزه با بیماری های قارچی مانند سفیدک سطحی و کرکی و مبارزه با ناقلین بیماری های ویروسی مثل شته ها ضروری می باشد.

آبیاری

کدوها به آب زیاد برای حداکثر رشد خود و میوه‌ها نیاز دارند. اگرچه تا حدودی به خشکی متحمل هستند اما آبیاری منظم در طی فصل خشک برای دست‌یابی به عملکرد زیادتر توصیه می‌شود. آبیاری بیش‌ازحد و ایجاد خفگی خفیف در ریشه‌ها نیز موجب زرد و از بین رفتن میوه‌های کوچک می‌گردد. مزرعه را به‌صورت شیاری به فاصله هر ۱۰-۷ روز به بسته به بافت خاک به‌ویژه در طی مراحل مهم رشد نظیر زمان کاشت، مرحله رشد رویشی، گلدهی و مراحل اولیه میوه دهی آبیاری کنید. در ضمن استفاده از بادشکن‌ها به‌صورت دائمی و موقتی می‌تواند به کاهش هدرروی آب و خسارت باد به گل‌ها و میوه‌های جوان و ساقه‌ها کمک نماید کاهش سرعت باد به فعالیت زنبورهای عسل کمک می‌نماید.

برداشت کدوی پوست کاغذی

زمانی است که 75 درصد میوه ها رسیده اند و معمولا این زمان در اواسط شهریور می باشد. بذور را از میوه ها خارج می کنند و آنها را در دمای 30 تا 35 درجه خشک می نمایند بطوری که 12 درصد رطوبت در بذور باقی بماند.عملکرد میوه 80 تا 120 تن است که از این کدو 900 تا 1500 کیلوگرم دانه استحصال می گردد.

آفات و بیماری های کدوی پوست کاغذی

این گیاه به برخی آفات و بیماری ها حساس است . به سرعت به بیماری های ویروسی مبتلا می شود مبارزه با آفات ناقل ویروس و همچنین خارج کردن و سوزاندن بوته های آلوده به ویروس نقش مهمی در کنترل ان دارد. از بیماریهای خطرناک کدو می توان از سفیدک سطحی و دروغی نام برد. که برای مبارزه با سفیدک سطحی که در آن سطح برگ از پوشش سفید رنگ متمایل به خاکستری پوشیده می شود، از سموم کاراتان،آفوگان و پودر های گوگرد وتابل به نسبت ۳تا۵ هزار و معمولاً با ۲تا۳ بار تکرار استفاده می شود.
برای مبارزه با سفیدک دروغی که در آن در سطح برگ لکه های زرد یا سفید رنگی ظاهر می گردد که در پشت این لکه ها پوشش قارچی به رنگ سفید متمایل به خاکستری مشاهده می شود، از قارچ کشهای دیتان،کوپروسان سوپر د، زینب، مانکوزب و ارتوسید استفاده می شود.
بوته میری باعث مرگ ناگهانی و از بین رفتن سریع بوته ها می گردد ، که از مواد قارچ کش نظیر سرزان یا تیرام استفاده می شود.

تجربه خرید و کاشت خود را در نظرات همین محصول با ما در میان بگذارید