ترب سیاه ( Black radish ) در واقع ریشه گیاه ترب است که در مقایسه با ترب قرمز طعم تند و تیز تری دارد. معمولاً زمان لازم برای رسیدن ترب سیاه، دو تا سه برابر ترب قرمز است. دو نوع ترب سیاه وجود دارد: ترب سیاه گرد که بسیار شبیه به شلغم سیاه است و ترب سیاه کشیده و استوانه ای که شکل آن مشابه ترب سفید است و ممکن است طول آن به 20 سانتیمتر برسد. ترب سیاه بلند، طعم گس و تیزتری نسبت به انواع گرد آن دارد اما گوشت هر دو نوع ترب ترد، سفید رنگ و تند است. برای کاهش تندی آن میتوانید پوست سیاه رنگ آن را جدا کنید.
ترب سیاه عضو خانواده Brassica است. این سبزیجات ریشه ای خوراکی، یک ساله است.
ترب سیاه بر خلاف خویشاوند خود ترب قرمز، تا مدت طولانی پس از برداشت قابل نگهداری است. ریشه های خوراکی گیاه را در یک کارتن یا جعبه حاوی ماسه فرو کنید و آن را در مکانی خنک نگهداری نمایید. دمای مکان نگهداری ترب نباید به انجماد برسد. همچنین میتوانید تربها را در کیسه پلاستیکی قرار داده و در یخچال نگهداری نمایید.
پرورش ترب سیاه سابقه طولانی در تاریخ دارد. مصریان باستان در موردخوردن ترب سیاه چیزهای زیادی نوشته اند. در حقیقت تربها پیش از ساخت اهرام مصر پرورش داده میشدند. شواهد یافته شده از حفاریهای باستان شناسی نشان میدهند ترب سیاه ابتدا در شرق مدیترانه کشت میشده و خویشاوند ترب وحشی بوده است. پرورش ترب سیاه در انگلستان و فرانسه از قرن نوزدهم رایج شد.
کاربردهای ترب سیاه
ترب سیاه را به صورت تازه و خرد شده در سالاد و یا به صورت پخته میتوان استفاده نمود. برخی افراد ترب را با سس در کنار سالاد سبزیجات مصرف مینمایند یا همانند شلغم آن را بخارپز یا آب پز میکنند و به صورت خالی یا در سوپ استفاده میکنند.
ترب سیاه در طب سنتی و قدیمی بسیاری از کشورها به عنوان دارو مورد استفاده قرار داشته است. صدها سال چینی ها و ارئپایی ها از ریشه گیاه ترب به عنوان داروی کیسه صفرا و درمان مشکلات گوارشی و صفراوی استفاده میکردند. در هندوستان از ترب سیاه برای درمان مشکلات کبد استفاده میشود.
امروزه مشخص شده است ترب سیاه با عفونت مقابله کرده و به بهبود گوارش کمک مینماید. این سبزیجات مفید حاوی ماده ای به نام رافانین ( raphanin ) است که برای افرادی که از کم کاری یا پرکاری تیروئید رنج میبرند، سودمند می باشد. همچنین برگهای این گیاه خاصیت سم زدایی دارد. ریشه های آن حاوی مقدار بسیار زیادی ویتامین ث بوده و حاوی پتاسیم، آهن، منیزیم و ویتامین‌های آ، ای و ب هستند. به علت خواص دارویی این سبزیجات مفید، انواع مکمل و کپسول آن نیز تولید و وارد بازار شده اند.
پرورش ترب سیاه
نکاتی که در پرورش ترب سیاه اهمیت دارد تا حد زیادی با پرورش ترب قرمز مشترک است. با این حال همان طور که گفته شد مدت زمان لازم برای رسیدن این گیاه طولانی‌تر (حدود 55 روز) است. کاشت ترب سیاه را از اواسط تا اواخر بهار شروع کنید (در شرایط آب و هوای معتدل میتوانید از پاییز کار را آغاز نمایید). برای کاشت آن میتوانید مستقیماً آن را در بستر کاشت قرار دهید و یا این که ابتدا آن را در فضای سرپوشیده گلخانه یا داخل خانه کاشت و بعدا به بستر کاشت انتقال دهید.
فاصله بین گیاهان باید 5 تا 10 سانتیمتر باشد و اگر دوست دارید تربها بزرگ‌تر شود میتوانید فاصله را از این هم بیشتر کنید. بذرها را در خاکی با قابلیت زهکشی خوب و لومی بپاشید. خاک باید قبلاً با خیش صاف شده و سنگ‌ها از آن جدا شده باشند.
ترب را باید در ناحیه ای بکارید که حداقل شش ساعت آفتاب دریافت نماید. اسیدیته ایده‌آل خاک 5.9 تا 6.8 باید باشد.
مراقبت از گیاهان ترب سیاه
گیاه ترب سیاه نیاز چندانی به مراقبت ندارد. مادامی که خاک قابلیت زهکشی مناسب داشته و اندکی رطوبت داشته باشد گیاه به رشد خود ادامه می‌دهد. هنگامی که اندازه آن به 7 تا 10 سانتیمتر رسید میتوانید آنها را بچینید. تربهای سالم پوست قهوه ای تیره تا سیاه دارند و کاملا سفت و صاف هستند.
تربها را میتوانید بلافاصله پس از برداشت مصرف کنید و آنها را در یخچال نگهداری کرده و دو تا چند هفته بعد مصرف نمایید. در صورتی که می‌خواهید آنها را در پلاستیک نگه دارید، ابتدا برگهای آن را جدا کنید. اگر ترب خیلی تند است میتوانید ابتدا پوست آن را جدا کرده و سپس میوه را تکه تکه کنید و نمک بزنید و سپس پیش از مصرف بشویید تا طعم آن ملایم تر شود.
روش کاشت ترب سیاه
زمان کاشت ترب فصل بهار تا اوایل تابستان بوده و روش کاشت آن نیز به صورت خطی می‌باشد. فاصله خطوط از یکدیگر ۱۰ تا ۲۰ سانتیمتر و فاصله ترپ‌ها از یکدیگر بر روی خطوط ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر می‌باشد. محل قرار گرفتن هر بذر در زیر خاک ۱ الی ۱٫۵ سانتیمتر می‌باشد. دانه‌های این گیاه را مستقیما در محل اصلی می‌کارند. مانندِ دیگر سبزیجات ، ترب به خاک غنی و زهکشی شده نیاز دارد. هنگامی که محلِ کاشت تربها را آماده می‌کنید، خاک را تا عمقِ ۳۰ سانتیمتری شخم بزنید و به آن کود تقویت کننده یا کمپوست اضافه نمایید. اطمینان حاصل کنید که تمامِ سنگ‌ها و موانع را تا آن عمق از خاک خارج نموده‌اید. در صورت امکان بذرها را پیش از کاشتن، به جهت افزایش قدرت جوانه زنی، ۱۲ الی ۲۴ ساعت قبل از کاشت در آب بخیسانید. خاک را تا سبز شدن بذرها مرطوب نگه داشته و پس از قوی شدن گیاه آبیاری محصول به دوبار در هفته (بصورت غرقابی) کاهش پیدا کند.
تجربه خرید و کاشت خود را با ما در میان بگذارید
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.