پیراکانتا کوکسینیا که با نام پیراکانتا میوه قرمز نیز شناخته میشود نام درختی زیبا و زینتی است که گلهای زیبای سفید رنگی دارد که به هنگام شکفتن منظره زیبایی را پدید میآورد. این گلها در فصل پاییز و زمستان به میوه تبدیل میشوند. گلهای کوچک و ریزی دارد. میوه این گیاه شبیه آلبالو و به رنگ قرمز میباشد.
از جمله درختانی است که عمر بالایی دارد. درخت مستحکمی است طوری که در برابر بادهای شدید مقاوم است. به صورت درختچهای کوچک رشد میکند. قابلیت کشت به صورت بونسای را دارد. این گیاه برای کاشت در فضای کوچک مناسب میباشد چرا که فضای زیادی را اشغال نمیکند. از این گیاه میتوان به عنوان یک گیاه پوششی نیز استفاده کرد.
پیراکانتا گیاهی است که عمدتاً برای ایجاد حریم و حایل گیاهی مخصوصاً در نواحی سردتر پرورش داده می شود.ساقه های خار دار و برگ های سبز برّاق دارد. در زمستان خوشه های گل های سفید آن بسیار جذاب است و از ابتدای عمر گیاه بر شاخسارانش می شکفند. در طول پاییز و زمستان نمایش پر دوام میوه های خوشه ای و آلبالو مانندِ نارنجی یا سرخِ خار آتشین جلوه ی درخشانی به باغ می دهد و موجب جذب پرندگان می شود و این امر،خود موجب پراکنده شدن بذر گیاه می گردد. اقلام فراوان این گیاه با عمر طولانی در نواحی خنک در دسترس است. اگرچه غالباً برای ایجاد حریم و حایل به کار برده می شود،اما می تواند داربستی شود. ارتفاع آن بعد از ۵ تا ۱۰ سال به ۳ تا ۵ متر می رسد.
میوه هایِ آلبالوییِ رنگینی که در پاییز و زمستان بر شاخساران این گیاه جلوه گری می کنند،از انگیزه های اصلی کاشت آن است.
برگهای آن بیضی شکل و با حاشیه های صاف است. گلهای آن به سفید رنگ و معطر بوده و شبیه خوشه روی شاخه کنار هم قرار گرفته اند که در اواخر بهار شکوفا می شوند. میوه های آن نارنجی، قرمز و گاهی زرد رنگ است که در پاییز و زمستان ظاهر می شوند و باعث می شود در این فصول درخت آتشین به نظر برسد به همین دلیل به آن شیرخشت آتشین می گویند.
شرایط کاشت و پرورش گیاه پیراکانتا
نور و دمای مناسب گیاه پیراکانتا
برای داشتن رشد کامل و متراکم به آفتاب کامل نیاز دارد و به باد تحمل نشان می دهد،لذا غالباً به عنوان بادشکن و پرچین و حایل پرورش داده می شود.
خاک مناسب پیراکانتا
به انواع گوناگونی از خاک ها تحمل نشان می دهد،خاک خوب زهکشی شده ی غنی شده با کود آلی را ترجیح می دهد اما در خاک های فقیر هم کاملاً خوب رشد می کند.
آبیاری گیاه پیراکانتا
این درختچه در کل به خشکی مقاوم است ولی آبیاری منظم به رشد و باردهی بهتر آن کمک می کند واین مسله بخصوص درمورد گیاهان جوان که تازه کشت شده اند، باید رعایت شود.
هرس گیاه پیراکانتا
گلدهی پیراکانتا در شاخه های دو ساله میباشد بنابر این در هنگام هرس باید به این شاخه ها توجه کنیم. در هنگام هرس از دستکش ضخیم استفاده کنید چرا که همانطورکه از اسم این گیاه مشخص است خار های بسیار بلند و تیزی دارد. هرس کردن شاخه هاباید با احتیاط انجام شود تا برای تنه ی گیاه مشکلی ایجاد نشود. پیراکانتابا تولید شاخ و برگ جدید و نو در برابر هرس بی رویه واکنش نشان میدهد.
پیراکانتا توانایی رشد در سطح دیوار را هم دارد، بهتر است هرس در دوره ی اول کاشت انجام شود. پیراکانتا همچنین می تواند به عنوان پایه ای چوبی برای تربیت نهال استفاده شود. به طور کلی، هرس منجر به قابل مشاهده شدن میوه ها و همچنین شکل مناسب این درختچه میشود. کوتاه کردن تمام شاخ و برگ گیاه باعث میشود تا در اواخر تابستان شاخه هایی در تنه ی اصلی به وجود بیاید و در هنگام هرس باید چند برگ بر روی شاخه هایی که میوه دارند باقی بگذاریم. اگرمیخواهید گیاه گسترش بیشتری پیدا کند باید شاخه ی جدید و پر طراوتی را به تنه ی اصلی متصل کنید و زمانی که این شاخه ها انعطاف پذیر شدند میتوانید انها را در چهار چوبی به کارببرید.
روش کاشت گیاه پیراکانتا
بذر پیراکانتا دورهی کمون طولانی دارد پس باید صبر کرد تا این دوره به پایان برسد و پس از آن، دورهی جوانه زنی بسیار آسان میباشد.
- برای شروع ابتدا بذرها را در آب گرم به مدت ۲۴ ساعت خیس کنید و سپس اجازه دهید خشک شوند.
- یک ظرف مناسب بدون سوراخ تهیه کنید و در آن کمپوست، ماسه نوک تیز یا پرلیت با نسبت های مساوی بریزید و به خوبی باهم مخلوط کنید. مخلوط کمپوست و ماسه را مرطوب کنید ولی آن را خیس نکنید. اگر با فشار دست از بستر، آب خارج شد یعنی خیس است و این باعث از بین رفتن بذرها میشود. هم چنین مطمئن شوید که حجم بستر مناسب است و سپس بذرها را در مخلوط قرار دهید.
- مخلوط حاوی بذرها را در یک کیسهی پلاستیکی قرار دهید( به خصوص استفاده از پلاستیکهای زیپ دار مناسب است چون اجازهی کمی تبادل هوا را میدهد) اگر پلاستیک زیپ ندارد میتوانید گره بزنید. روی کیسه تاریخ را بنویسید تا زمان شروع را فراموش نکنید.
- سپس بذرها به یک دوره سرما برای اتمام کمون نیاز دارن، برای این کار کیسهی حاوی بذر را به مدت ۱۲ هفته در یخچال با دمای ۴ درجه سانتی گراد قرار دهید. در طول این مدت مخلوط را مرطوب نگه دارید (ولی آن را خیس نکنید).
- احتمال دارد که برخی بذرها درون کیسه جوانه بزنند، اگر این اتفاق افتاد آنها را بادقت از کیسه بیرون آورید و بکارید.
- پس از اتمام دورهی سرمادهی، بذرها را میتوان کاشت. بذرها را در یک گلدان حاوی کمپوست با کیفیت خوب، در عمق ۵ میلی متری بکارید.
- سپس آنها را در مکان گرم دارای دمای اتاق نگهداری کنید تا جوانه زنی ظرف یک یا دو هفته آغاز شود.
- بذرهای تازه کشته شده را به هیچ وجه در معرض دمای بالاتر از ۲۵ درجهی سانتی گراد قرار ندهید در غیر این صورت خواب ثانویه ممکن است اتفاق بیافتد و بذرها جوانه نمیزنند تا زمانی که دوباره دورهی سرما را طی کنند.
- خاک را همیشه مرطوب نگه دارید. مواظب علفهای هرز باشید و آنها را از بین ببرید. پیراکانتا در سال اول معمولا بین ۱۵ تا ۳۰ سانتی متر رشد میکنند و معمولا مشکلی پیش نمیآید. بهتر است نهالها را به مدت یک یا دو سال در گلدان نگه دارید سپس به مکان دائمیشان منتقل کنید.
کوددهی گیاه پیراکانتا
کوددهی ضروری نیست،اما در بهار می توان کود یا غذای کامل گیاهی را در زمین به کار برد.
بیماری ها و آفات گیاه پیراکانتا
پیراکانتا از پوست پوست شدن و آتش سوختگی رنج میبرد و گاهی اوقات حشراتی مثل بید و شته به این گیاه حمله ور می شوند. کمبود میوه میتواند به دلایل زیر باشد:
هرس بیش از حد
گیاهانی که در سطح دیواررشد میکنند باید هرساله با قیچی باغبانی هرس شوند تا ظاهر منظمی داشته باشند.لازم به ذکر است که شاخه های دارای گل و میوه را هم میتوان هرس کرد.اگر میوه ی این درختچه را میخواهید نیاز به هرس کل گیاه نیست بلکه باید هرس جزیی انجام شود.
گرده افشانی ضعیف
آب و هوای سرد بهاری،باد های شدید(این بادها هم گیاهان را دچار مشکل میکنند وهم جلوی عملکرد حشرات را میگیرند.) ،گلدهی در یک دوره ی مرطوب و حشراتی که عملکرد ضعیفی دارند همانند زنبور میتوانند از دلایل گرده افشانی ضعیف باشند.
تشنگی
این مورد میتواند به علت مواجه با گرمای شدید باشد و نتیجه نیز میوه های زودرس است ولو اینکه گرده افشانی خوبی انجام شده باشد.ابیاری در شرایط خشک و آفتابی باید ۱۰روز یکبار انجام شود تا در اواخر تابستان شاهد تغییر رنگ میوه باشیم.
عدم تغذیه
پتاسیم (پتاس) به گلدهی و باردهی کمک به سزایی میکند. افزودن سولفات پتاس به میزان ۳۰گرم در هر متر مربع ، کود گوجه فرنگی، و یا پلت سنفیتون در اوایل بهار منجر به گسترش حداقل۱متری پهنای درختچه میشود.
کمبود انرژی
گیاه ضعیف و کم توان تنها رشد سالانه خواهد داشت بدون هیچ میوه ای به همین دلیل باید تمام شرایط رشد گیاه فراهم باشدو اجازه ندهیم دچار بیماری شود چرا که توانایی مقابله با بیماری و انواع آفت را ندارد.
یخبندان اواخر بهار می تواند به گل آسیب برساند و تا زمانی که مشکل حل نشود اسیب باقی خواهد ماند و همچنین ممکن است این سرما اجازه ی گلدهی و باردهی به درختچه را ندهد.
لطفا تجربه خرید و کاشت خود را در نظرات همین سفارش با ما در میان بگذارید
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.